viernes, 2 de diciembre de 2011

Puedo, claro que puedo...



 
error absoluto = valor real - valor de medición



Podo escribir en galego
ou en castelán.
Podo converter auga en viño,
podo camiñar polo fondo do mar,
podo dar de comer pan ós peixes,
podo confundirme ao actuar,

podo ser quen non queira ser
pero por algunha extraña razón
non podo ser eu mesmo...

Puedo echarte de menos
al mismo tiempo que corro para que no me veas,
puedo querer ir
al mismo tiempo que te digo que no puedo.
Puedo saber lo que tengo que hacer
mientras estoy haciendo lo contrario.

Puedo eso y más,
puedo equivocarme todas las veces que quiera,
lo único que no me permito es acertar...


1 comentario:

  1. He descubierto que yo también se cometer errores, también se hacer lo contrario de lo que se que tengo que hacer o de lo que se que quiero, supongo que fruto de un impulso irracional de ir contra corriente o de explorar nuevo rumbos. He descubierto que se hacer daño, que se buscar palabras hirientes que maten lentamente cualqier tipo de afecto que puedan tener por mi. He descubierto que no todo el mundo se merece mi bondad, ni mi respeto. He descubierto que se defenderme, que se atacar y destruir la esperanza del otro, aunque solo yo se que por encima de todo ese peligroso poder de hacer daño o herir al final sucumbo ante la compasión, ante el sufrimiento ajeno no puedo detener mis lágrimas ni dejar de preguntarme qué he podido hacer para evitarlo? Pero, volvemos a lo que ya hemos oido alguna vez, las peras no se convierten en manzanas. Me encantaría tener la paciencia suficiente para ser una buena maestra de lo que significa saber escuchar, el respeto y la sinceridad, pero no la tengo, ni tampoco creo que todo el mundo se la merezaca...Y al final que
    he aprendido? que uno no puede luchar contra lo que es, ni contra lo que siente...

    ResponderEliminar