De súpeto apeteceme escribir,
escribir sobre o home coa tatuaxe do alacrán,
dunha cancela enferruxada,
dunha lembranza convertida en bagoa,
bagoas descoridas nun mar de peixes mortos...
Engaiolado nas mesmas verbas,
as mesmas
que se repetiron eternamente
na miña mente
agonizando pola falta de talento...
Sutilezas dunha sombra
que se esconde da luz,
liñas desdebuxadas na area
que o mar encargase de limpar...
Roucos e meláncolicos berros
que non atravesan a barreira do son...
No hay comentarios:
Publicar un comentario